1 Şubat 2010 Pazartesi

ÇARESİZLİK.......

Perşembe sabahı 5 te kusmaya başladı minik kuşummmm....
Allahım tekrarını yaşatmasın  çok zor bi haftasonu geçirdik..çicek gibi soldu prenses, ağzından su girse çıkıyo..bütün tetkitler yapıldı çok şükür ciddi bir şeyimiz yokmuş üşütme dedi doktorumuz...
2 gün 2 gece ne uyuyabildi meleğim ne yemek yiyebildi tek kelime bile etmeden geçirdik iki günü, ne sorsam cevap vermiyor allahım ne zor ya..anneannesine bile tepki vermeyen kuzum bütün çabalarımıza rağmen gelen konuklarımıza  pas vermedi yavrum o kadar hırpalandı ki....
Onun bu hali karşısında çaresiz kaldık eşimle evlat sevgisi bambaşka bir duygu o benim yaşama nedenim o böyle olunca ev sessizliğe büründü,insan böyle zamanlarda gerçek dostluklarını arıyor,onu anlayacak bi sese ihtiyaç duyuyor ....
Çok şükür ama bugün biraz daha iyi meleğim hafif yiyeceklerden az da olsa yemeye başladı...bugün aklım onda annem sağolsun geldi ....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder